Wintersportblog: we volgden onze skiërs en snowboarders in Kaprun
Zaterdag 26 januari
04.00 uur, de wekker gaat af… Nee, zo vroeg… ik wil nog niet opstaan. Gisteravond hadden we onze koffers al ingepakt, de kamers en de keuken opgeruimd en schoongemaakt. Nog een laatste controleronde op achtergebleven spullen en dan is toch echt deze geweldige week in het prachtige Kaprun voorbij.
Met een door Menno goedgevulde boodschappentas met lekkere broodjes en een kan koffie stappen we in onze busjes. Enkelen vallen direct weer in slaap, volledig vertrouwend op onze chauffeurs. Anderen wisselen van gedachten over deze bijzondere week. De een is vol trots omdat hij/zij nu de basistechnieken van het skiën onder de knie heeft, de ander omdat hij/zij de zwarte piste heeft durven afdalen. Weer anderen hebben gewoon genoten van een weekje weg van huis.
De eerste uurtjes op de weg is het voorzichtig aan, de sneeuwval zorgt voor verminderd zicht en wat gladheid op de wegen. De reis verloopt verder voorspoedig. Er is af en toe onenigheid over de muziekkeuzes in de busjes en er wordt wat gewisseld van plaats, maar uiteindelijk heeft iedereen zijn plekje gevonden. In de ene bus worden zware gesprekken gevoerd over het leven, in de andere bus staat ‘ham-happen’ op het programma. Zonder noemenswaardige files of oponthoud wordt iedereen thuis afgezet. De dank-je-wel-knuffels die hiermee gepaard gaan, bewijzen voor mij nogmaals hoe intens iedereen genoten heeft. Ik spreek denk ik namens allen als ik zeg: dit doen we volgend jaar weer!
door Colinda
Vrijdag 25 januari
Nog even over gisteravond: niet alleen skiën hoorde tot het wintersportgebeuren deze week, maar ook de combinatie van kracht en concentratie werd gisteravond getoetst door een wedstrijdje spijkerslaan en flipperkast. Dit gebeurde in een rustige, gezellige bar midden in het ondergesneeuwde Kaprun. Zo werd de après-ski op traditionele wijze afgesloten met spijkers, dansen en flipperen. Uiteraard weer op tijd naar bed om energie op te doen voor de laatste skidag.
Vanmorgen begonnen we rustig met het ontbijtritueel waarmee iedereen steeds gemoedelijk en soms nog wat dromerig de dag aanvangt. De avond werd nog eens geëvalueerd en skifilmpjes werden geanalyseerd, terwijl sneeuwpaden vannacht alweer waren geprepareerd voor onze laatste afdalingen. Vanwege de sneeuwval kozen we wederom voor het skigebied Zell am See en verdeelden we de groepen. Ook bleven er wat mensen thuis, om uit te rusten en zich voor te bereiden op de terugreis.
Wat werd er intens genoten van de kilometers sneeuw die onder onze latten weggleden. Daniel behaalde zijn maximumsnelheid immer-gerade-aus tot ver in de kinderspeeltuin aan de voet van de piste, en Nico Boer slaagde erin om de rode piste te trotseren samen met privéleraar Menno. Voldaan en met gemengde gevoelens verlieten we aan het einde van de middag bij schemering de piste en brachten we het huurmateriaal terug naar de Intersport in Kaprun. Tijdens de avondmaaltijd werden er nog mooie woorden gesproken over elke deelnemer persoonlijk. Positieve vibes en dankbaarheid voor deze prachtige week voerden de hoofdtoon. Tijd voor een planning voor vertrek: taken werden verdeeld en iedereen hielp mee met schoonmaken en inpakken. Om 5 uur morgenochtend zullen wij vertrekken naar Nederland. Tijd om te gaan slapen, dus ik stop gauw met bloggen…Gute Nacht Freunde…
door Mirjam
Donderdag 24 januari
Dag 5 alweer, het einde komt langzaam maar zeker dichterbij. Na een stevig boerenomeletje ‘a la Richard’ en de gebruikelijke briefing startten we de bussen en reden we richting Zell am See. Na van onze eerste apfelstrudel te hebben genoten op de top van de Schmittenhohe, vertrokken we voor een lange dalafdaling terug naar de parkeerplaats. Dit deden we door de kortste route en tevens de bruutste zwarte piste te trotseren die er is, niemand uitgezonderd.
Richard besloot beneden te blijven, terwijl de rest nog één keer met de laatste gondel omhoog ging. Richard bleek later toch in de gondel te zitten… ‘gewoon voor de gezelligheid’, maar wel zonder ski’s! Lang verhaal kort… probleem… lift ging niet meer naar beneden. Vriendelijk maar indringend vroegen we aan de gondelveiligheidscontroleurs (compleet ingesnoerd in klimset) of ze Richard mee naar beneden wilden nemen. Vooruit dan maar. Het nam alleen wel een dik uur in beslag wegens de strikte veiligheidsmaatregelen bij het nalopen van de staalkabel. So be it… uiteindelijk kwamen wij en Richard heelhuids beneden aan. En met een mooi verhaal, daar gaat het om. Net voor het donker thuis… Mission accomplished!
door Milan en Richard
Woensdag 23 januari
Uiteraard zijn we de dag weer gestart met een stevig ontbijt: eieren met spek. Daarna ons dagelijks dilemma… wie gaan er naar de Legnerberg (650m lange startersafdaling) en wie gaan er mee met de iets meer gevorderde skiërs naar de Schmittenhohe op 2000m hoogte. Onder professionele begeleiding van Milan vertrokken Marcel, Emmely, Ruben en Daniël naar de Legnerberg. Daar werden heuse filmopnames gemaakt, zodat de skiërs zelf konden terugzien waar nog verbeterpunten lagen. Dit viertal heeft hierdoor echt grote vorderingen gemaakt.
Enkele ’thuis’blijvers hebben ons vakantiehuis keurig opgeruimd (extra complimentje voor Stefan G. die hierin het voortouw nam en tevens een heerlijke tapasplank maakte voor de skiërs). Met de rest van de groep togen we naar de Schmittenhohe, waar genoten werd van een stralend zonnetje, en blauwe, rode en zelfs zwarte pistes bedwongen werden! ’s Avonds stond er een heerlijke Italiaanse maaltijd (volgens geheim recept) klaar, gemaakt door J.P. en Colinda: Lasagne alla Zeeuwse Gronden. Een smaakvolle afsluiting van een prachtige dag!
door Colinda en Marcel
Dinsdag 22 januari
Beste vrienden,
Even weer een bericht uit Kaprun en let wel: de ‘derde dag’ voor de kenners, onder ons de zwaarste dag. We zijn vandaag op de gletsjer geweest met een groep. Een aantal mensen is achtergebleven in het huisje. Zij hebben zich beziggehouden met wandelen, sauna en souvenirs kopen. Nico Boer, die nu naast mij zit om samen met mij dit verhaal te maken, heeft natuurlijk weer zijn traditionele schnitzel met friet naar binnen gewerkt. Een andere traditie was natuurlijk de après-ski van de dag hiervoor. Vandaar mogelijk ook het aantal achterblijvers, maar de waarheid hiervan blijft in Kaprun. Vanavond gaan we weer even bij elkaar zitten voor het plan van morgen. Onze stemexpressionist Nico Kochuyt maakt grote vorderingen op het gebied van skiën. En tot ons verdriet is Stefan (Griekse achternaam) afgehaakt op dag 1 vanwege een lichte (oude) beenwond.
Het was een dag met hoogte- en dieptepunten. Mensen eerder gestopt, Stefan Geervliet 3 keer op zijn plaat, Marcel een wandeling naar 3020 meter hoogte. Zelfs onze Daniel, die tijdens een afdaling zeer vernuftig al slierend zijn beide skischoenen van de latten haalde als nieuwe vorm van stoppen, blijft ons met stomheid verbazen. Voor nu is het wachten op de maaltijd – zeer gezond met groenten en vlees. En daarna allemaal weer op tijd naar bed en gezond weer op.
door Menno en Nico Boer
Maandag 21 januari
Vanochtend alweer krachtig de dag aangevangen met spek en eitjes. Dit zonder ons af te vragen wat er nu werkelijk eerst was, de kip of het ei. Doordat wij ons niet over dergelijke vraagstukken ontfermen in de ochtend en geen oneindige discussies wilden uitlokken, begaven we ons onder een prachtig opkomende bergzon gezwind naar de skipistes. Een deel van de groep bleef beneden in het dal om de hoogstnoodzakelijke skitrucs onder de knie te krijgen. De andere groep was van plan om de reusachtige Kitzsteinhorn te bestieren. Deze drieduizendnegenentwintig meter hoge berg is het symbool van de regio Kaprun en staat bekend om zijn fabuleuze uitzicht over het Oostenrijkse gebergte. Werkelijk wonderbaarlijk hoe uit de diepste diepten de hoogste hoogten ontstaan. Ook vandaag is gebleken hoe voor sommigen het stijgen makkelijker gaat dan het dalen, wat echter geen afbreuk deed aan het skigenot an sich. Uitgeblust na de ultieme skibeleving slaagden wij er zowaar in de aprés-skihut uit volle borst plat te zingen. Gelukkig bleef het evenwicht helemaal gehandhaafd.
door Nico
Zondag 20 januari
Na een stevig ontbijt zijn we vanmorgen vertrokken naar de skiverhuur in Kaprun. Na anderhalf uur skistokken, schoenen en latten puzzelen met juiste naam, lengte en gewicht was het dan eindelijk tijd om te vertrekken naar de lonkende witte velden. De groep gevorderden vertrok naar Zell am See en de rest verdeelde zich over de skiklassen. De beruchte skileraar Walter was helaas een weekje naar Nederland, maar gelukkig ontfermden een Japanse Duitser en de Australische Karl zich over onze gewillige beginners. Geweldig om de deelnemers in een dag te zien transformeren van aarzelende welpen naar strijdige sneeuwglijders. Na 2 x 2 uur les op de weide van Kaprun keerden de leerlingen terug naar het warme thuisoord waar met de gevorderden de avonturen op deze zonovergoten dag werden geëvalueerd. Dank aan onze gastkoks Menno & Haider voor de voedzame heerlijke maaltijd die bereid werd terwijl we ons buiten warmden aan de brandende houtblokken. De eerste skidag zit erop! Wat zullen we lekker slapen vannacht…
door Mirjam
Zaterdag 19 januari
In het holst van de nacht zijn we vertrokken met 19 personen in 3 busjes. Al gauw waren we getuige van een prachtige zonsopgang en die zon heeft ons de rest van de dag niet meer in de steek gelaten. Mede daardoor verliep de reis voorspoedig. Om half 5 ’s middags waren we op de plaats van bestemming, een sprookje in de sneeuw: Kaprun. Het verblijf overtrof onze verwachtingen, ruime kamers met fantastisch uitzicht! Na een gezellige spaghettimaaltijd en een korte uitleg over de ‘huisregels’ sloot ieder de dag op eigen wijze af om morgen uitgerust en vol enthousiasme de ski’s onder te binden.
door Colinda
Een groep van 19 sneeuwliefhebbers is vandaag in alle vroegte vertrokken voor een wintersportvakantie in het populaire gebied Zell am See / Kaprun. De één als ervaren snowboarder, de ander klaar om de eerste skitechnieken onder de knie te krijgen.
De komende week zullen we de wintersporters op de voet volgen via dit blog. Elke dag zal er een update verschijnen!