Blog uitwisselingsproject: van receptionist naar woonbegeleider, van psycholoog naar kok

Om de betrokkenheid en collegialiteit onder onze medewerkers te vergroten, zal 2019 in het teken staan van uitwisseling. Iedere medewerker loopt drie dagen tot een week lang mee met een ander team, waarbij alles mogelijk is: wonen, dagbesteding, kantoor, FACT, ambulant en maatschappelijk werk.

In dit blog volgen we tot het einde van het jaar de ervaringen van onze collega’s. We hopen natuurlijk op mooie foto’s en verhalen!

Nicole, FACT-secretaresse op kantoor, 
liep mee op drie woonlocaties: Middelburg, Yerseke en Goes 

Mijn drie uitwisselingsdagen zitten er ook op. Ik heb drie maal meegelopen op een woonlocatie, te weten Middelburg, Yerseke en Goes. Op alle drie de locaties ben ik hartelijk ontvangen (door medewerkers en cliënten), en heb ik een dag een kijkje in hun keuken kunnen nemen.

Ik ben meegegaan naar dagbestedingslocaties, in Yerseke ben ik meegegaan naar een afspraak bij de apotheek, heb boodschappen gedaan, gestofzuigd, appartementen bekeken, lekker meegegeten en vooral veel uitleg gekregen over het reilen en zeilen op een woonlocatie. Ook heb ik mooie gesprekken met bewoners gehad.

Verder wat praktische zaken besproken over de samenwerking tussen het Factsecretariaat van het kantoor in Middelburg en de betreffende woonlocatie: hoe gaat de samenwerking, hoe is de telefonische bereikbaarheid, hoe wordt de manier van het maken van afspraken ervaren, hoe gaat het met het versturen van de recepten, etc.

Het waren drie leerzame, leuke en nuttige meeloopdagen! Ik heb beter zicht gekregen op wat er zich zoal afspeelt op een woonlocatie, dit kan ik weer meenemen naar mijn dagelijkse werk. Met name zeer nuttig voor de telefonische gesprekken waarbij om informatie over Zeeuwse Gronden wordt gevraagd.

Ramona, Kevin en Chantal, samen met jullie teams bedankt voor jullie uitleg, geduld en gastvrijheid!

Willemijn, coördinator opleidingen op kantoor, 
liep mee op twee woonlocaties: Goes en ’t Hofje 

Als medewerker van ‘het hoofdkantoor’ een kijkje nemen op ‘de werkvloer’ is zeker een goed idee. Een kijkje in elkaars keuken geeft veel meer begrip en saamhorigheid. Maar als je van de werkvloer terecht bent gekomen op het hoofdkantoor en een redelijk beeld hebt van wat er op de woon- en dagbestedingslocaties gebeurt, is het toch even nadenken hoe je dit gaat invullen. Als opleidingscoördinator heb ik vaak te maken met de werkvloer, omdat hier de stagiaires, BBL’ers en medewerkers in opleiding werken. Toen kwam ik op het idee om mee te lopen met de drie collega’s die de deeltijdopleiding Social Work volgen. Gelukkig vonden zij dit ook een goed idee.

Mijn eerste uitwisselingsdag was 7 augustus. Vroeg in de morgen vertrok ik richting Goes om een dagje mee te lopen met Sjanien. Ik verwonderde mij over de rust op de locatie. De grootste locatie, de meeste bewoners, maar een enorme rust. De twee collega’s hadden alles onder controle, zelfs de extra taken die erbij kwamen i.v.m. vakantie van de gastvrouw, liepen vloeiend in elkaar over. Bekende activiteiten kwamen voorbij, zoals boodschappen doen, medicatie uitdelen, een bakje koffie drinken met een aantal bewoners in het zonnetje en de ‘wek-service’. Na een gezamenlijke boterham en nog wat gesprekken volgde het MDO onder leiding van Bram. Hoe Bram het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar binnen twee uur was iedereen besproken in dezelfde rust die locatie Goes uitstraalt. De gehele dag door heb ik mogen genieten van de professionaliteit van Sjanien. De keuzes die ze maakt, hoe ze een gesprek in gaat, welke antwoorden ze geeft, de punten die ze wel of niet bespreekt in het MDO, de manier van sturen zonder te sturen en het plezier dat ze heeft in haar werk waren erg mooi om te zien. Ze moet nog één jaar naar school maar wat mij betreft mag ze direct haar diploma ophalen!

Niet snel daarna kwam de tweede uitwisselingsdag, 22 augustus. Deze locatie was iets dichter bij huis, het voor mij o zo vertrouwde Hofje. De meeste bewoners kende ik nog vanuit mijn oude functie als Maatschappelijk Werker. Wat mij altijd opvalt aan deze locatie is het plezier dat het team onderling heeft. Het Hofje heeft door de jaren heen echt een eigen identiteit gecreëerd waar ik mijzelf prima in thuis voel. Ook hier heerste veel rust deze dag. Collega’s schakelden snel waardoor alle werkzaamheden werden opgepakt. Door omstandigheden zat ik van het ene op het andere moment, zonder kantoorsleutel, zonder bewoners of collega’s rond me verplicht in de tuin de krant te lezen. Heel vervelend! Ook hier weer, onder leiding van Peggy, een MDO mee mogen maken. Direct was merkbaar hoeveel passie het team maar vooral ook Femke heeft voor haar werk, ze kwam op voor haar bewoners. Ondertussen hield ze nog even de notulen bij en at ze snel een broodje. Vervolgens gingen we met een bewoner een tafeltje kopen, via de Jysk naar de Leen Bakker. Niet alleen de bewoner genoot er zichtbaar van, ik deed dat ook. De manier waarop Femke dit vormgaf, was zoals zij is. Haar lach, die regelmatig te horen is, werkt bijzonder aanstekelijk. Ze houdt continu de veiligheid in de gaten en schakelt direct wanneer dit nodig is, zonder dat iemand zich bezwaard voelt. Femke moet nog twee jaar naar school, ik zie ernaar uit om haar nog twee jaar te mogen volgen.

Beste collega’s, bedankt dat ik mocht meekijken op jullie locaties. Ik voelde mij echt welkom en heb genoten van de gezamenlijke lunches. Deze mis ik wel eens op het hoofdkantoor.

De laatste uitwisselingsdag zal plaatsvinden in Yerseke, bij collega Tom. Deze dag laat nog even op zich wachten, maar ik zie er nu al naar uit. Blog volgt!

Femke, woonbegeleider op locatie het Binnenhofje,
liep een week mee met team ambulant Zeeuws-Vlaanderen 

Al langere tijd leek het me leuk om eens mee te kijken met het ambulante team van Zeeuwse Gronden. Voorheen werkte team ambulant vanuit locatie het Binnenhofje, dus de collega’s en de manier van werken waren me niet helemaal onbekend.

Op maandagochtend 5 augustus was het dan zover. Ik startte om half 9 op de tweede verdieping van de Axelsestraat. Iedere ochtend om half 9 beginnen was even wennen voor mij, want op het Hofje draai ik wisselende diensten. De collega’s van team ambulant ontvingen me hartelijk. Het viel me direct op hoe goed de collega’s van team ambulant op elkaar ingespeeld zijn. Iedereen heeft eigen taken en afspraken, maar er wordt ook met elkaar overlegd tijdens de momenten dat ze elkaar (even kort) zien tijdens een bakje koffie ’s ochtends of tussen de afspraken door.

Ik heb van maandag tot en met vrijdag met verschillende collega’s meegelopen en ook enkele afspraken alleen gedaan. Ik vond het enorm leerzaam en leuk om te zien hoe team ambulant werkt. De dagen vlogen voorbij. De cliënten die we bezochten vonden het allemaal goed dat ik meekwam, wat getuigt van hun flexibiliteit. De cliënten worden door team ambulant ondersteund bij verschillende dingen, bij de één is dat nog geen uur per week en bij de ander meerdere keren per week. De diversiteit hierin vond ik erg leuk.

Ik heb veel gepraat, gepoetst, gelachen, geleerd. Bedankt team ambulant, voor de leuke uitwisseling!

Dingeman, begeleider ambulant team,
wiedde onkruid en plukte boterboontjes op Plukvliet

Zoals gewoonlijk stap ik rond half 9 in de auto. Dit keer niet om huisbezoeken af te leggen bij een 5- à 6-tal cliënten, maar om naar Kortgene te rijden om daar mee te werken op Plukvliet. De ontvangst is hartelijk. Na een kop koffie en een voorstelrondje ga ik samen met Dion aan de slag om een plank in de grond te plaatsen die het einde van één van de groenteperken aangeeft. De buurboer, die soms de gifspuit ter hand neemt, wil weten waar ons perk begint, om zelf niet buiten de perken te gaan met zijn onkruidverdelger en dan misschien per ongeluk onze groentes te beschadigen. Het is een leuk klusje waar we samen een tijdje mee bezig zijn. Aansluitend halen we ook het onkruid weg dat er staat. Onkruid blijft een terugkerend thema en op verschillende plekken halen we dat samen weg.

De lunch is goed verzorgd, met vers brood gebakken door Josephine en gebakken ei à la Dion. Na de lunch gaan we rustig verder en nemen we de tijd om een goed gesprek met Saar te hebben en haar een modderbad aan te bieden. Iets wat ze vriendelijk afslaat, waarschijnlijk is er te veel publiek; ik zou zelf ook liever badderen zonder toeschouwers. We plukken boterboontjes (boontjes die door hun gelige kleur aan hun naam komen). Natasja neemt de kruidentuin voor haar rekening, haalt daar wat onkruid weg en plant peterselie en selderij. Buda, het hondje dat verrassend goed past in het hele beeld, houdt ons nauwlettend in het oog.

Josephine is vandaag vooral bezig met het uittekenen van een patroon om een jurk te maken, want naast tuinwerk mag je ook creatief bezig zijn op Plukvliet. Het is leuk om te zien dat iedereen zo zijn eigen werk heeft en dat het met zoveel plezier gedaan wordt. Ieder op zijn eigen tempo en met eigen interesses, in een mooie rustige omgeving waar ieder tot zijn recht komt. Plukvliet is daardoor een bijzonder project dat eigenlijk meer aandacht verdient.

Dank je voor de fijne samenwerking Anneke, Dion, Josephine en Natasja; het was een geslaagde dag!

Jan, voorzitter Raad van Bestuur,
bereidde heel veel Italiaanse mosselen bij El Cantina

Dinsdag 30 juli 2019 is het dan zover. Ik ga mijn kookkunsten tonen in El Cantina, in het kader van de uitwisseling. Het ambitieuze plan: Italiaanse mosselen – maakte me de laatste dagen toch wat nerveus.

Op deze zonovergoten dag, Italië is niet ver weg, stap ik binnen. Drie dames van de dinsdagploeg zijn al geconcentreerd aan het werk, Judith, Wiarda en Touria. Een klein woordje over de laatste: Touria werkt al bijna zeven jaar lang in El Cantina, en verder is ze een steun en toeverlaat op vele andere locaties van Zeeuwse Gronden. Enorme complimenten voor deze vrouw!

Bianca is de keukenbaas. Heel rustig zet ze de taken uit. Ze informeert vriendelijk hoe ik denk de mosselen te bereiden en doet een paar suggesties (waarvan ik er een afwijs en een ander toch maar aanneem, omdat ik al enig onraad begin te voelen). Dit tekent overigens Bianca in haar werk met cliënten: heel rustig en gedecideerd – je blijft echter vrij aan te nemen of te laten wat ze voorstelt.

Alles wordt voorbereid. Zestig kilo mosselen worden nagezien en gewassen, 60 struikjes peterselie en tijm gesneden en gebundeld, en nog eens zoveel kleine knofloken gepeld. Laat de gasten maar komen. Tegen de middag komen Els, en Yasmina (stagiaire Klaasenstraat), helpen met het serveren. Er wordt een flinke opkomst verwacht en iedereen bereidt zich nauwgezet voor op zijn taak – en weet tot mijn verbazing ook precies wat die inhoudt.

Van half twaalf tot twee zit ik een soort achtbaan. De orders vliegen binnen, het is aan ons om alles op het juiste moment af te hebben. Nooit geweten dat werken in de keuken zoveel discipline en teamspirit vraagt. Iedereen loopt op de toppen van zijn tenen, maar het loopt. Echt ongelooflijk wat cliënten hier onder de rustige, liefdevolle leiding van Bianca neerzetten. Ik durf te wedden dat er tussen twaalf en twee bij Zeeuwse Gronden nergens zo hard wordt gewerkt als in de keukens van El Cantina, Het Melkmeisje en Het Cuypje. Elke dag topsport.

Om twee uur is de grote drukte over. We zetten ons voldaan aan tafel – eindelijk zelf even tijd om te eten. Daarna flink aanpakken om alles weer op te ruimen (de keuken droop van de olijfolie met mij achter het fornuis). Heel mooi om dit mee te maken. Wonderlijk hoe een project als El Cantina mensen boven zichzelf laat uitstijgen.

Rimco, payroll consultant op het hoofdkantoor,
sloofde zich flink uit tijdens de Belgische week in Het Melkmeisje

Ja, waar ga je de uitwisseling doen als je dit te horen krijgt tijdens een werkoverleg? Je werkt al sinds 1997 in de zorg, maar dan aan de administratieve kant. Wat kies je dan? Collega Peter Knipmeijer was erg enthousiast over zijn uitwisseling in El Cantina. Ik kook ook graag, dus na een leuk overleg met Jarno gekozen voor de uitwisseling bij het Melkmeisje in Kruiningen. Drie dagen lekker aan de gang. Na wat mailwisseling met de collega’s van het Melkmeisje afgesproken dat we er een Belgische week van zouden maken. Ideeën over menu’s werden heen en weer gemaild en toen was het ineens zover.

Maandag 29 april, mijn eerste dag van de uitwisseling. Op het menu stond asperges op Vlaamse wijze met aardappelpuree, een echt Belgisch gerecht. Jarno wachtte mij op, de aardappelpuree stond al in de oven. Eerst wat kort overleg, er zouden om 12.30 uur 26 mensen komen voor soep en lunch. Dit samen met een cliënt eerst maar in orde gemaakt, tafeldekken, beleg klaarleggen etc. Daarna asperges geschild, Jarno maakte de mimosa van ei en peterselie, heerlijk!

Wat me opviel, is dat er veel vaste gasten een bakje koffie komen drinken, een warme maaltijd komen halen (en meteen bestellen voor de hele week!). Ook even een praatje maken met de cliënten en bewoners van Kruiningen hoort daarbij. Voor mij een echte eye opener. Verder de gezellige drukte, net zoals op het kantoor op de Axelsestraat.

Nadat de gasten hun lunch hadden genuttigd en iedereen die besteld had voorzien was van een warme maaltijd, was het tijd om snel even zelf wat te eten, daarna lekker aan de afwas en opruimwerkzaamheden. Toen samen met Jarno aan de slag voor de volgende dag, er stond stoofvlees met friet op het menu. Na alles netjes achtergelaten te hebben op weg naar huis.

Dinsdag 30 april, de tweede dag van de uitwisseling. Vandaag waren er meer cliënten en plus Mirjam voor de algehele leiding. Ook de stagiair maatschappelijke stage was present. Werkoverleg tijdens een bakje koffie, toen aan de slag. Deze dag stond er Vlaamse stoverij met friet op het menu. Jarno en ik hadden al een begin gemaakt, dus nu afwerken. Mosterd erbij, peperkoek en natuurlijk wat bruin bier. Lekker laten sudderen. Ondertussen nog snel wat salade aangemaakt voor bij het menu en een toetje. We hadden nogal wat bananen, dus snel bananen met bruine suiker en yoghurt als toetje gemaakt.

Rond 12 uur kwam iedereen zowat tegelijkertijd binnen. Mensen die het menu kwamen afhalen, maar ook mensen die in het restaurant wilden eten. Het was erg druk, we hebben zelfs nog tafeltjes van buiten binnen gezet om iedereen te laten zitten. De afhaalmaaltijden werden snel door de cliënten klaargemaakt, ook werden de mensen in het restaurant niet vergeten. Na een uur of twee was alles op. Verder hadden we van schillen, overgebleven asperges en uitgebakken spek aspergesoep gemaakt. Daar hebben we zelf van genoten, samen met wat andere mensen in het restaurant. Na de afwas en het schoonmaken nog even de dag doorgesproken en alles in orde gemaakt voor donderdag, mijn laatste dag!

Donderdag 2 mei, de laatste dag van mijn uitwisseling. Vol au vent op het menu deze keer, een echte Belgische klassieker! Best wel een lastig recept, het duurde ook even voordat we de saus dik kregen, maar het is uiteindelijk gelukt! We hadden wat afhalers en het was wat rustiger in het restaurant, zodat we snel aan de afwas en opruimwerkzaamheden konden beginnen. Daarna de voorraad en koelkast nagelopen, zodat de mensen op vrijdag meteen konden starten. Als laatste alles goed schoongemaakt en toen lekker naar huis!

Ik wil bij dezen het team van het Melkmeisje hartelijk bedanken voor de drie geweldige dagen, ik heb genoten. Ik kom zeker nog een keer langs om lekker te eten.

Jan, voorzitter Raad van Bestuur
stak zijn handen uit de mouwen voor Landschapsbeheer

Mijn eerste keuze – op een andere plaats binnen Zeeuwse Gronden te werken, was snel gemaakt: het natuurproject. Het grappige is dat dit project geen vaste naam heeft. Volgens mij staat het vooral bekend als ‘met Yentel mee’.

Yentel, hoe jong ook, werkt alweer een aantal jaren bij ons. Zij trekt dagelijks met een flink aantal cliënten de natuurgebieden van Zeeland in. Zo werken we samen met Stichting Landschapsbeheer Zeeland, het Zeeuws Landschap en Staatsbosbeheer.

Deze donderdag gingen we met een ploeg naar het Veerse Meer. Daar werden we opgewacht door Johan Calle met een groep van vrijwilligers van Stichting Landschapsbeheer Zeeland. In totaal waren we wel met zo’n 16 man. De opdracht: een wandelpad aanleggen langs het Veerse Meer. Er lagen al grote bergen zand op ons te wachten en met vereende krachten hebben we op één dag een paar honderd meter wandelpad aangelegd.

Wat ik al dacht, is uitgekomen. Dit is ontzettend leuk en nuttig werk. Je bent in een prachtige omgeving en ondertussen verricht je heel zinvol werk. Voordat het werk begint en aan het einde van de dag rijdt Yentel met een busje langs de diverse locaties. Werknemers worden opgehaald en weer thuisgebracht. Ook een mooi moment van ontmoeting. De vrolijkheid van Yentel is onbetaalbaar, ze wordt dan ook door iedereen op handen gedragen.

Op maandag en vrijdag is er nog plek voor deelnemers aan het natuurproject, voor werk in Zeeuws-Vlaanderen en op Schouwen-Duiveland. Meer informatie hierover bij Yentel.

Angelo, senior van woonlocatie het Bolwerk
was positief verrast door de dagbesteding op de Kraaghoeve

Eindelijk was het dan zover. Uitwisseling met de senior van de Kraaghoeve. Iets voor 8.00 uur was ik present. Normaal op het Bolwerk ben ik nog maar alleen en begin ik de dag rustig aan, maar nu was het andere koek. Iedereen was al vol in de running. De paarden hadden al hooi gehad, de eerste taxi’s waren vertrokken, de mensen van de planning en de keuken waren al druk in de weer met roosters en voorbereidingen. Al met al zou je zeggen dat het dan een drukke bedoeling was, maar ondanks de drukte heerste er een serene rust.

Iedereen bij de Kraaghoeve is op elkaar ingespeeld en vriendelijk naar elkaar toe. Althans, toen ik er was. De sfeer die er hing was zeer gemoedelijk, dus het was tijd om aan het werk te gaan.

De dagbesteding bestaat uit vele facetten zoals Heen en Weer, planning, receptie, keuken, schoonmaak, stallen uitmesten, paarden voederen, kalkoenenstal uitmesten, hout klieven etc. Ik heb alles gedaan en heb zo de Kraaghoeve beter leren kennen in al zijn veelzijdigheid. Ook het samen lunchen, koffie/thee drinken en een praatje maken gebeurde op een zeer relaxte wijze.

Eerlijk is eerlijk: ik had niet zoveel met dagbesteding. Hele dagen mensen motiveren en activeren en puntje bij paaltje jezelf een bult werken… nee, dank je wel. Maar niets is minder waar. Ik heb genoten van de dagbesteding, het was ontzettend leerzaam. Je ziet de cliënten in een andere setting dan alleen bij het wonen en dat is leuk om mee te maken. Ik vind dat de senior van de Kraaghoeve een pluim verdient dat hij deze onderneming zo draaiend weet te houden!

Rasmus, senior van de Kraaghoeve
was vier dagen woonbegeleider in Sas van Gent 

Ik heb in maart vier dagen gewisseld met Angelo, senior van locatie het Bolwerk. Voor mij was het mijn eerste ervaring als woonbegeleider. Gelukkig liet team Bolwerk mij proeven van alles. Medicatie en oogdruppels brengen, schoonmaken bij en met een cliënt, lunchen met bewoners bij El Cantina, huisbezoeken, weekgesprekken, ontbijten, lunchen en zelfs het avondeten maken. Het grote verschil met werken op de dagbesteding is dat hier (bijna) alles draait om individuele aandacht. Voor mij was het enorm wennen aan het feit dat ik me vol kon concentreren op één iets.

De sterke punten van het Bolwerk liggen op de rust die er heerst en de ruimte die cliënten krijgen voor wat ze dan ook op dat moment nodig hebben. Er is altijd wel iemand die tijd voor hen heeft. Verder was ik verwonderd over de manier en hoeveelheid van overdragen. Er wordt hier echt de tijd genomen zodat het hele team op de hoogte is van de hele locatie. En ten slotte nog het mooie detail dat de kantoordeur (bijna) altijd open staat, zodat er een open sfeer is voor de cliënten. Aranka, Pauline, Nathalie en Patricia: bedankt voor de ervaring.

Aranka, woonbegeleider op locatie Bolwerk in Sas van Gent
wisselde drie dagen met een begeleider van ’t Hofje in Terneuzen

In januari ben ik drie dagen uitgewisseld geweest met een collega op het Hofje. In het begin wat onwennig en toch wel spannend, omdat ik wat moest wennen om op een andere locatie te werken. Op de eerste dag werd dit al gauw weer goedgemaakt. Woonlocatie het Hofje is een fijne plek waar je je meteen welkom voelt en waar je jezelf kunt zijn. Met bekende gezichten, maar ook cliënten en begeleiders die ik nog niet zo goed kende. Ik had het gevoel dat iedereen wel openstond voor de uitwisseling. Natuurlijk ben ik vooral bezig geweest met het kennismaken met de cliënten die er wonen en het meelopen met andere collega’s, maar er was ook zeker ruimte om werkzaamheden die ik vaker doe uit te voeren.

Ik heb er veel plezier in gehad om deze locatie te leren kennen en daarbij mijzelf te laten zien. Door eens uit mijn comfortzone te treden, heb ik meer ervaring kunnen opdoen in de psychiatrie, en verschillende werkwijzen van andere collega’s en karakters van de bewoners leren kennen. Al met al was het een erg leuke en leerzame ervaring, die ik in de toekomst graag nog eens over zou doen!

Peter, senior van woonlocatie de Bachlaan in Hulst
kookte een week lang bij El Cantina

“Wat doe je als er binnen Zeeuwse Gronden een uitwisselingsproject wordt gestart én je van koken houdt? Dan ga je naar El Cantina! El Cantina is een van de maatschappelijk restaurants van Zeeuwse Gronden, gelegen in het centrum van Terneuzen. Vijf dagen in de week kun je daar terecht voor een warme maaltijd, een broodje of een kom soep. Het wordt druk bezocht, op de dagen dat ik er was werden er minstens 50 maaltijden geserveerd.

Wat me als eerste opviel was de goeie sfeer binnen het team. De koks en de vrijwilligers koken en serveren met enthousiasme en veel plezier. Er wordt hard gewerkt, zeker als het restaurant opent voor publiek, en ook veel gelachen, maar serieuze gesprekken worden zeker niet uit de weg gegaan.

Het tweede wat me opviel was hoe El Cantina, Zeeuwse Gronden indachtig, midden in de samenleving staat. Cliënten, buurtbewoners en zelfs hele locaties komen bij El Cantina voor een goede maaltijd, gezelligheid en sociaal contact in het algemeen. Er is een grote groep mensen die wekelijks of soms zelfs dagelijks terugkomt. Kortom, het is een geweldige plek om te werken of eten, en daarmee ook een hele leuke locatie voor mensen die gaan uitwisselen!”